راهنمای برنامه ریزی پروژه های اقتصادی در کشور امریکا

• بررسی اجمالی مرحله مطالعه امکان سنجی

در “برنامه سرمایه گذاری و لیزینگ سرمایه” اداره خدمات عمومی (CILP) مطالعه امکان سنجی از درخواست بودجه سایت و طراحی پشتیبانی می کند. در این برنامه، تیم پروژه GSA ، مشتری آنها و بعضاً ذینفعان ملی گزینه های جایگزین را در نظر می گیرند و دوره ای را برای این پروژه تعیین می کنند.

گزینه‏های پیشنهادی پایه ای مناسب برای طراحی پروژه، اجرا، و پارامترهای اقتصادی بودجه برای طراحی و مالکیت سایت پروژه فراهم می‏آورد. امکان سنجی اهداف پروژه را تعیین می کند، نیاز مشتری را ارزیابی می کند و گزینه ها را برای برآوردن هر دو مورد ارزیابی می کند. اداره خدمات عمومی محدوده کاری استانداردی دارد که محصول مفصلی را که می توان برای پاسخگویی به نیازهای هر پروژه شخصی سازی کرد، توصیف می کند.

مطالعات امکان سنجی باید برای کلیه مطالعات اقتصادی و پروژه های سرمایه GSA تکمیل شود- خواه با برنامه ریزی داخلی GSA یا درخواست های کنگره برای ارزیابی نیازهای جامعه آغاز شود. تنها استثناء پروژه ها با قلمرو محدود است.

این راهنما فرایندی را برای شروع ، انجام و تکمیل مطالعات امکان سنجی موفق و ارائه درخواست بودجه برای یک پروژه موفق پیشنهاد می کند. مرحله مطالعات امکان سنجی شامل این مراحل اساسی است:

مرحله 1- آمادگی را تأیید کنید.

تعیین می کند که آیا پروژه برای رسیدن به امکان سنجی “پخته” است.

مرحله 2- قلمرو کار را توسعه دهید / پیمانکاران مطالعات امکان سنجی را انتخاب کنید.

متناسب با نیازها و ارزیابی پروژه ، توسعه قلمرو را مجاز می کند.

مرحله 3- کارهای مطالعات امکان سنجی را با مشتریان و ذینفعان انجام دهید تا گزینه های جایگزین را توسعه و بررسی کنید و برنامه عملیاتی را ایجاد کنید. این قلب مطالعه امکان سنجی است.

مرحله 4- پکیج دفترچه فراخوان سایت و طراحی را تهیه و ارسال کنید.

پکیج دفترچه فراخوان را برای بودجه سایت و طراحی شکل می دهد.

 

• مرحله 1: آمادگی را تأیید کنید.

اول ، رهبر تیم باید برای شروع مطالعات امکان سنجی مشخص کند که آیا این پروژه “پخته” است. این ارزیابی غیررسمی مبتنی بر داوری حرفه ای کارکنان GSA است و با دانش جمعی آنها از نیازهای مشتری و نیازهای مربوط به تسهیلات و منابع موجود برای برآورده ساختن هر دو نیاز تعیین می شود. این ارزیابی نیازهای مشتری، شرایط دارایی و عرضه آن و در دسترس بودن مردم و منابع را برای انجام یک مطالعه مؤثر در نظر می گیرد.

مدیران املاک ، متخصصان املاک و مستغلات و مدیران رزومه تصویری، کسانی که به نیاز مشتری نزدیک‏تر از همه هستند، منابع اصلی اطلاعات هستند. اسناد مربوطه شامل گزارش های ارزیابی ساختمان(BER) ، برنامه های حفاظت ساختمان (BPP) ، برنامه های تجاری دارایی (ABP) و برنامه های محلی رزومه های تصویری (LPPs) است. آمادگی زمانی تأیید می شود که رهبر تیم تشخیص دهد که نیازهای تسهیلات یا نیازهای مشتری فقط از طریق یک پروژه در مقیاس فراخوان برآورده می شود.

رهبر تیم امکان سنجی تیمی را جمع می کند، درک اساسی از انگیزه‏های پروژه را تبیین می کند، از این موضوع استفاده می کند تا یک رویکرد کارآمد را تبیین کند، و یک برنامه کاری و برنامه زمانی را توسعه دهد تا مطالعات امکان سنجی را به سمت تکمیل شدن هدایت کند.

فعالیت های پیشنهادی

1-1- نیازهای اساسی و داده های پشتیبان را ارزیابی کنید.

توجه خود را به درک GSA از نیازهای مشتری و در دسترس بودن منابع موجود متمرکز کنید.

1-2- اعتبار مالی و برنامه زمان بندی مطالعات امکان سنجی را تایید نمایید.

از در دسترس بودن بودجه و پایدار ماندن برنامه زمان بندی اطمینان حاصل کنید.

1-3- تیم مطالعات امکان سنجی GSA و مشتری را جمع آوری کنید.

برای پشتیبانی از پروژه ، متخصصان GSA را جمع کنید.

1-4- یک برنامه کاری و یک برنامه ارتباطی ایجاد نمایید.

یک برنامه کاری ایجاد کنید که قلمرو، برنامه زمان بندی، روند تصویب و بودجه مطالعه امکان سنجی را در بر بگیرد. یک برنامه ارتباطات تهیه کنید تا انتظارات آژانس های مشتری، ذینفعان و جامعه را مدیرت کنید؛ اتفاق نظر ایجاد نمایید؛ برنامه زمان بندی را پشتیبانی کنید و در تیم و آژانس مشتری هماهنگی را تقویت کنید.

نتیجه

تأیید منابع کافی در دسترس برای انجام مطالعه امکان سنجی.

مدت زمان

این کار به طور معمول 2 هفته طول می کشد.

 

• مرحله 2: قلمرو کار را توسعه دهید / پیمانکاران مطالعات امکان سنجی را انتخاب کنید.

تیم مطالعات امکان سنجی باید از جدیدترین اطلاعات زمینه برای ایجاد قلمرو کاری استفاده کند که به طور مؤثر نیازهای مشتری و نیازهای تسهیلات را ارزیابی کند، گزینه های جایگزین را ارزیابی کند و پروژه صحیحی را پیشنهاد کند. پس از توسعه قلمرو کار، تیم باید تصمیم بگیرد که آیا برای انجام مطالعه بهتر است از پرسنل داخلی یا پیمانکاری استفاده کند. این تصمیم براساس نیازهای مطالعات امکان‏سنجی و منابع اقتصادی و انسانی موجود است. با اتمام این مرحله، تیم آماده شروع انجام مطالعات امکان سنجی می گردد.

فعالیت‏های پیشنهادی

2-1-قلمرو کار را توسعه دهید.

این موضوع را درک کنید که برای استخدام موفقیت آمیز پیمانکاران خارج از سازمان، یک قلمرو کار بسیار واضح و کامل ضروری است. این قلمرو ابزاری ارزشمند برای پشتیبانی از روند کار و هدایت تیم است.

2-2- خدمات داخلی یا پیمانکاری را انتخاب کنید.

بر اساس نیاز پروژه، نیازهای آژانس مشتری و منابع موجود، بهترین تخصص را برای کار انتخاب کنید. هنگامی که یک شرکت خدمات حرفه ای مشغول به کار است، یک مأمور پیمانکاری GSA و یک عضو تیم مطاالعات امکان سنجی فرآیند انتخاب را هدایت می کنند.

نتیجه

آمادگی کامل مردم ، بودجه و برنامه ها برای انجام مطالعات امکان سنجی با کیفیت بالا

مدت زمان

این کار به طور معمول 4 هفته طول می کشد.

روش پایه انجام مطالعات اولیه امکان سنجی شهرسازی

در  کتاب  “راهنمای عمومی مطالعات امکان سنجی اولیه (ویرایش چهارم)”، روش پایه برای انجام مطالعات مقدماتی امکان سنجی به شرح زیر است: اول، نمای کلی یک پروژه و داده های پایه بررسی و تجزیه و تحلیل می شوند تا مسائل شناسایی شوند. دوم، تجزیه و تحلیل امکان سنجی اقتصادی از طریق برآورد تقاضا، سود و هزینه انجام می شود. سوم، اهمیت یک پروژه برای اقتصاد ملی بر اساس تجزیه و تحلیل سیاست ها (به عنوان مثال سازگاری با سیاست های مربوطه، تمایل به پیگیری پروژه، ریسک پیگیری پروژه، موارد ویژه ارزیابی ، و غیره) و تجزیه و تحلیل توسعه متوازن منطقه ای (تجزیه و تحلیل عواملی که بر توسعه منطقه تأثیر می گذارند، از جمله اشتغال زایی، اثرات زنجیره‏ای بر اقتصاد منطقه‏ ای و عقب ماندگی منطقه ای، به منظور جلوگیری از عدم تعادل بیشتر و افزایش عدالت در مناطق) مشخص می شود. در آخر، ارزیابی جامع در مورد نتایج تجزیه و تحلیل مطالعات امکان سنجی اقتصادی و تجزیه و تحلیل سیاست ها با استفاده از تجزیه و تحلیل چند معیاره انجام می شود.

 

 

برای ایجاد راهنماهای عمومی برای مطالعات امکان سنجی مقدماتی، در مقابل این پیش زمینه باید جزئیات مشخص شود، از جمله اینکه کدام داده های اصلی باید در هر یک از چهار مرحله فوق استفاده شوند و کدام مدل ها یا پارامترها باید مورد استفاده قرار گیرند و چگونه باید از آنها استفاده کرد. بخش اول کتاب آنها را به ترتیب تنظیم می کند. این نکته را باید در نظر داشته باشید که بخش اول بر ارائه راهنماهای عمومی تمرکز دارد. بنابراین ، تمام گزینه های ممکن “نظری” ذکر و مقایسه نمی شود که در نهایت به دنبال بهترین گزینه ها باشد. درعوض، راهنماهایی کلی برای تجزیه و تحلیل مسائل “واقعی” ارائه می دهد که افرادی که مطالعات اولیه امکان سنجی را انجام می دهند و همچنین محققان این زمینه ممکن است با آن ها روبرو شوند.همچنین به طور خلاصه دلایل انتخاب روش های تجزیه و تحلیل را نشان می دهد. برای روش دقیق‏تر در هر مسئله به بخش دوم باید مراجعه شود. بخش اول به این ترتیب می باشد: در مورد نمای کلی پروژه و داده های اصلی، تجزیه و تحلیل امکان سنجی اقتصادی؛ تجزیه و تحلیل سیاست؛ و روش AHP بحث می کند.

• تحلیل اقتصادی

دامنه اصلی تجزیه و تحلیل مطالعات امکان سنجی اولیه تا حد زیادی می تواند به دو بخش تقسیم شود: تجزیه و تحلیل امکان سنجی اقتصادی پروژه های مورد نظر و آنچه می توان “تجزیه و تحلیل سیاست” نامید. تحلیل اقتصادی به درک ارزش اقتصادی یک پروژه برای درک بهتر آن کمک می کند. علاوه بر این، اطلاعات مربوط به امکان سنجی اقتصادی پروژه در تحلیل سیاست به عنوان اساسی ترین و ضروری ترین داده ها مورد استفاده قرار می گیرد. به همین ترتیب، تجزیه و تحلیل اقتصادی اساسی ترین بخش مطالعات اولیه امکان سنجی است.

جزئیات تجزیه و تحلیل مطالعات اقتصادی در مطالعات امکان سنجی اولیه بسته به نوع پروژه های شهرسازی متفاوت است. به عنوان مثال، مزایای پروژه احداث بزرگراه را می توان با صرفه جویی در زمان سفر، صرفه جویی در هزینه کارکرد وسیله نقلیه مانند کاهش هزینه سوخت، صرفه جویی در هزینه ناشی از تصادف و غیره تخمین زد. مزایای یک پروژه احداث تأسیسات فرهنگی را می توان با استفاده غیرکارکردی مانند ارزش وجودی بنا و ارزش کاربری آن تخمین زد.

تحلیل اقتصادی از برآورد تقاضا برای یک پروژه شروع می شود. تخمین تقاضا به روشهای آماری مختلفی نیاز دارد. تقاضای برآورد شده باید با تجربه گذشته و پروژه های مشابه داخلی و خارجی معتبر گردد. میزان تقاضا، همچنین برای تخمین مزایا استفاده می شود. برای برآورد کل هزینه های پروژه، باید هزینه های سرمایه گذاری اولیه مانند هزینه تأمین و ساخت و ساز زمین و همچنین هزینه های عملیاتی و نگهداری (هزینه های O&M) را تخمین زد.

تجزیه و تحلیل اقتصادی فرایندی برای سنجش امکان سنجی اقتصادی و مالی یک پروژه از طریق محاسبه نسبت سود-هزینه (BCR) ، ارزش فعلی خالص (NPV) ، نرخ بازده داخلی (IRR) و غیره می باشد. در صورت لزوم برای رفع خطاهای برآوردهای مختلف در تجزیه و تحلیل اقتصادی، تجزیه و تحلیل حساسیت مورد استفاده قرار می گیرد. تجزیه و تحلیل حساسیت با توجه به تغییرات متغیرهای اولیه مانند تقاضا، قیمت واحد و نرخ تخفیف انجام می شود تا تأثیر آنها بر امکان سنجی اقتصادی تعیین شود.

 

 

• مقایسه بین تجزیه و تحلیل امکان سنجی اقتصادی و تجزیه و تحلیل امکان سنجی مالی

تجزیه و تحلیل امکان سنجی اقتصادی برای سنجش هزینه ها و مزایای پروژه های عمومی از منظر کل ملت (جامعه) انجام می گیرد و بر همین اساس سودآوری اقتصادی آنها و تعیین امکان سنجی آنها محاسبه می گردد. در مقایسه، تجزیه و تحلیل امکان سنجی مالی هزینه های پولی واقعی و جریان نقدی را از منظر طرفهای مسئول پروژه ها و نه کل جامعه برآورد می کند و بر این اساس سودآوری مالی را برای تعیین امکان سنجی پروژه ها محاسبه می کند.

تجزیه و تحلیل امکان سنجی مالی اهمیت بسیار زیادی برای میزان واقعی بودجه سرمایه گذاری و جریان پول نقد دارد. تفاوت در محاسبه درآمد و هزینه بین تجزیه و تحلیل امکان سنجی اقتصادی و تجزیه و تحلیل امکان سنجی مالی به شرح زیر است:

اول، چون تحلیل امکان سنجی اقتصادی، هزینه ها و مزایا را از منظر اقتصاد ملی محاسبه می کند، مجبور است در اصل قیمت محصولات، نرخ ارز، دستمزد و غیره را به عنوان قیمت سایه محاسبه کند. تجزیه و تحلیل امکان سنجی مالی می تواند از قیمت های ساده بازار استفاده کند زیرا همه چیز را از منظر طرفهای مسئول محاسبه می کند. دوم ، پرداخت های انتقال مانند مالیات و بهره باید از تجزیه و تحلیل امکان سنجی اقتصادی خارج شود اما در تجزیه و تحلیل امکان سنجی مالی گنجانده می شود. سوم ، تجزیه و تحلیل امکان سنجی اقتصادی از نرخ تخفیف اجتماعی به عنوان نرخ تخفیف استفاده می کند ، اما تجزیه و تحلیل امکان سنجی مالی با در نظر گرفتن نرخ بهره بازار، ریسک پروژه و غیره از نرخ تخفیف مالی استفاده می کند.

 

گروه مشاور برنامه ریزی شهرسازی شارمند

نظریه طراحی در تفکیک مجدد اراضی بر گرفته از تجربه تفکیک مجدد زمین در مالزی،جلد 2

این کتاب در خصوص طرح تفکیک مجدد اراضی بوده و از سه گزارش و یک گزارش مستقل درباره سیستم قانونی تفکیک اراضی تشکیل شده است. این گزارش‌ها زمانی که به عنوان کارشناس در آژانس همکاری بین‌المللی ژاپن(JICA) (وابسته یه اداره فدرال طراحی شهری پنینسولا، مالزی) (FCTP) فعالیت می‌کردم تهیه شده‌اند.

آن‌ها سعی داشتند سیستم فن‌آوری تفکیک مجدد اراضی ژاپن را به مالزی منتقل و آن را به مرحله اجرا گذارند.

ده نوع تکنیک تفکیک مجدد در ژاپن وجود دارد که می‌توان آن‌ها را در سه گروه اصلی طبقه‌بندی کرد:

روش ارزیابی، روش ناحیه‌ای و روش ترکیبی. روش ارزیابی که روش ارزیابی نسبی (PVM) نیز نام دارد، در مقایسه با سایر فنون تفکیک مجدد و درخصوص مواردی مانند رعایت انصاف در چگونگی توزیع سود و هزینه‌های پروژه تفکیک مجدد روشی منطقی تر به شمار می رود. بر همین اساس، نظریه PVM را به طور کامل در این کتاب توضیح خواهم داد.

وظیفه خود می‌دانم از کارکنان اداره فدرال، سایر سازمان‌ها و کارکنان محترم‌شان که در تدوین این کتاب در مالزی به من کمک شایانی نمودند، تشـکر کنم. همچنین از کمک عبـاس بـن الواهب (Abbas bin Abdul Waheb)، سن سات‌موا (Tsen TsatMoi) و کارکنان واحد تحقیقات و واحد طراحی فضایی اداره فدرال نیز قدردانی می‌کنم. در پایان امیدوارم طرح تفکیک مجدد اراضی با موفقیت در مالزی اجرا شود.

 

نوریکو یاناسه

ژوئن 1992

 

برنامه ریزی شهری شارمند